This blog will selfdestruct in 10 seconds...
10...
9...
8...
7...
6...
5...
4...
3...
2...
1...
BOEM
14 november 2006
26 oktober 2006
last but not least
Ik heb zojuist mijn allerlaatste nacht op de basis doorgebracht.
Het is mooi geweest, het is goed geweest, het is genoeg geweest.
Gisteren was een vreemd dagje van inpakken, wikken en wegen, weggeven en wegsmijten. Het weer versterkte het apocaliptische gevoel nog door een stevige zandwind die de hele omgeving in een oranje gloed hulde.
's Avonds heb ik mijn laatste avondmaal genuttigd met drie van mijn favoriete collega's. Kon niet beter! En C: nog eens bedankt voor de carbonade Flamand die je speciaal voor mij gemaakt had! "Stooveflees" zoals onze waaltjes het zo mooi zeggen.
Op naar de Sheraton !!
Het is mooi geweest, het is goed geweest, het is genoeg geweest.
Gisteren was een vreemd dagje van inpakken, wikken en wegen, weggeven en wegsmijten. Het weer versterkte het apocaliptische gevoel nog door een stevige zandwind die de hele omgeving in een oranje gloed hulde.
's Avonds heb ik mijn laatste avondmaal genuttigd met drie van mijn favoriete collega's. Kon niet beter! En C: nog eens bedankt voor de carbonade Flamand die je speciaal voor mij gemaakt had! "Stooveflees" zoals onze waaltjes het zo mooi zeggen.
Op naar de Sheraton !!
24 oktober 2006
Algerijë in cijfers en letters
Begindatum: 18 juni 2005, einddatum: 27 oktober 2006
In totaal heeft mijn Algerijnse opdracht 501 dagen geduurd, waarvan ik er 364 op Algerijnse bodem geweest zal zijn. Dat is 72% van de tijd. Het eerste volledig jaar ben ik slechts 83 dagen niét in Algerije geweest.
Die 501 dagen zijn verdeeld in 13 periodes in Algerije. De langste onafgebroken periode was 47 dagen, de kortste 18 dagen. De langste periode dat ik onafgebroken niet in Algerije geweest ben is 22 dagen, de kortste 5 dagen.
De landen waar ik tijdens die 501 dagen voet aan de grond gezet heb zijn Algerije, Belgie, Frankrijk, Luxemburg en Nederland.
Ik heb 26 keer de afstand België - Algerije afgelegd. Goed voor minimum 45200 km vliegen en treinen.
Volgende luchthavens heb ik aangedaan: Zaventem, Paris Orly, Lyon, Toulouse, Oran. Vergeleken met andere collega's zijn er dat weinig.
In volgende stations heb ik een trein genomen: Herentals, Gent, Brussel Zuid, Zaventem, Mechelen, Berchem, Paris Nord.
De verschillende nationaliteiten waarmee ik hier samengewerkt heb: Algerijn, Belg, Fransman, Nederlander, Spanjaard, Italiaan, Engelsman, Schot, Ier, Amerikaan, Argentijn, Filipijn, Pakistaan, Indiër, Marokaan, Nieuw-Zeelander, Zuid-Afrikaan, Roemeen, Rus, Israëliet, Saoudiër.
In totaal heeft mijn Algerijnse opdracht 501 dagen geduurd, waarvan ik er 364 op Algerijnse bodem geweest zal zijn. Dat is 72% van de tijd. Het eerste volledig jaar ben ik slechts 83 dagen niét in Algerije geweest.
Die 501 dagen zijn verdeeld in 13 periodes in Algerije. De langste onafgebroken periode was 47 dagen, de kortste 18 dagen. De langste periode dat ik onafgebroken niet in Algerije geweest ben is 22 dagen, de kortste 5 dagen.
De landen waar ik tijdens die 501 dagen voet aan de grond gezet heb zijn Algerije, Belgie, Frankrijk, Luxemburg en Nederland.
Ik heb 26 keer de afstand België - Algerije afgelegd. Goed voor minimum 45200 km vliegen en treinen.
Volgende luchthavens heb ik aangedaan: Zaventem, Paris Orly, Lyon, Toulouse, Oran. Vergeleken met andere collega's zijn er dat weinig.
In volgende stations heb ik een trein genomen: Herentals, Gent, Brussel Zuid, Zaventem, Mechelen, Berchem, Paris Nord.
De verschillende nationaliteiten waarmee ik hier samengewerkt heb: Algerijn, Belg, Fransman, Nederlander, Spanjaard, Italiaan, Engelsman, Schot, Ier, Amerikaan, Argentijn, Filipijn, Pakistaan, Indiër, Marokaan, Nieuw-Zeelander, Zuid-Afrikaan, Roemeen, Rus, Israëliet, Saoudiër.
GELUKKIGE VERJAARDAG BROERE !!!
ER IS ER EENTJE JARIG !!!
HIEP, HIEP, HIEP... HOERA !!!!
GELUKKIGE VERJAARDAG BROER
HIEP, HIEP, HIEP... HOERA !!!!
GELUKKIGE VERJAARDAG BROER
23 oktober 2006
vier
Het begint afgezaagd te raken zeker? Kan wel zijn, maar voor mij is dit wel superbelangrijk. Nog vier dagen... Vandaag blijkt het in Algerije dus toch nog geen suikerfeest te zijn. Da's morgen, dinsdag dus, en woensdag. Toeval? Bepaald door de stand van de sterren? No way José!! Donderdag en vrijdag is het weekend, komt toevallig mooi uit, niet? En dan te weten dat iedereen gisteren al vertrokken is omdat het kon zijn dat dat feest vandaag was. Vorig jaar hebben we juist hetzelfde meegemaakt: voor twee feestdagen geven ze zichzelf zo vijf dagen vrij. Makkelijk hé?
Wel lekker rustig zo op het werk. Vorige week nog met meer dan 100, vandaag met hooguit 15 man.
Doet me eraan denken: ik zal één van de dagen mijn Algerije periode eens samenvatten in statistiekjes, lijkt me wel leuk.
CU !!
Wel lekker rustig zo op het werk. Vorige week nog met meer dan 100, vandaag met hooguit 15 man.
Doet me eraan denken: ik zal één van de dagen mijn Algerije periode eens samenvatten in statistiekjes, lijkt me wel leuk.
CU !!
21 oktober 2006
Sheraton
Vanaf vandaag slapen de mensen die van en naar de sites komen gaan in het Sheraton-hotel in Oran. Dat is het enige hotel dat vijf sterren heeft volgens de Europese normen. Zo kunnen we er gratis gebruik maken van de fitness-zaal, zwembad, sauna, Hamman, ... Ik zal mijn laatste nacht, volgende week donderdag, dus in stijl kunnen doorbrengen.
D-Day minus 6
Nog zes dagen... Gisteren was een vrije vrijdag. 's Nachts was er nog maar eens een mini-aardbevingetje, voor de middag was het behoorlijk slecht weer, na de middag heb ik wat gelezen en getukt en me verveeld.
Vandaag, zaterdag, gaat tot nu toe vlot vooruit. Zoals gezegd is het kalm op de site, maar werk is er genoeg.
Ik kan het nog moeilijk bevatten dat ik vanaf volgende week niet (nooit) meer naar Algerije kom, maar ik ben er niet treurig om. Voorlopig heb ik het hier wel gehad.
Ik zal toch maar proberen hier met een positief gevoel te vertrekken, want wanneer ik de balans maak slaat die zeker en vast uit naar de positieve kant.
De omgeving, de sfeer, het werk, de lokale mensen, de centjes, de ervaring, en on top of the bill: zonder hier te zitten had ik nooit m'n stropke tegengekomen, daar ben ik zeker van!!
Nog zes dagen, da's helemaal niets in een mensenleven? Toch?
Vandaag, zaterdag, gaat tot nu toe vlot vooruit. Zoals gezegd is het kalm op de site, maar werk is er genoeg.
Ik kan het nog moeilijk bevatten dat ik vanaf volgende week niet (nooit) meer naar Algerije kom, maar ik ben er niet treurig om. Voorlopig heb ik het hier wel gehad.
Ik zal toch maar proberen hier met een positief gevoel te vertrekken, want wanneer ik de balans maak slaat die zeker en vast uit naar de positieve kant.
De omgeving, de sfeer, het werk, de lokale mensen, de centjes, de ervaring, en on top of the bill: zonder hier te zitten had ik nooit m'n stropke tegengekomen, daar ben ik zeker van!!
Nog zes dagen, da's helemaal niets in een mensenleven? Toch?
19 oktober 2006
déja-vu
Zojuist zijn de Filipijntjes, die hier ook al begin dit jaar werkten, teruggekomen.
Wordt nog een rare laatste week: de onderaannemers zullen er niet zijn, maar met die gasten is het wel lol maken. Ze zijn altijd goed gezind. Vanaf nu ben ik dus weer "mister Jan".
Wordt nog een rare laatste week: de onderaannemers zullen er niet zijn, maar met die gasten is het wel lol maken. Ze zijn altijd goed gezind. Vanaf nu ben ik dus weer "mister Jan".
18 oktober 2006
feelings, mixed feelings
Een dubbel gevoel maakt zich de laatste uren van me meester. Enerzijds opluchting dat het nog maar 9 dagen is. Anderzijds het vooruitzicht van nog steeds 9 dagen!
Het zal in ieder geval een surrealistisch einde van mijn Algerijns avontuur worden. Vanaf vrijdag gaat iedereen van de onderaannemers naar huis voor een week. L'Aid, het suikerfeest, is het belangrijkste feest van het jaar en sluit de Ramadan af. Zelfs in volle drukte kunnen we hen dat weekje extra verlof niet weigeren. Waar er nu nog zo'n 80 man rondloopt zal de site dus volgende week relatief leeg zijn. Ook de Algerijnen van onszelf en van de klant zullen er niet zijn. Bovendien vertrekken dit weekend zowel Renato als Rony naar andere oorden waardoor ik afsluit met een weekje op "mijn" site. Samen met de Raf hebben de jonkies het dan eens voor het zeggen (tegen wie we dan iets te zeggen hebben, da's dus nog iets anders).
Ondertussen is ook de grote baas aangekomen, en hij wilt het met mij nog eens hebben over "wat vanaf juli volgend jaar". Ongetwijfeld zal de vraag gesteld worden om terug te komen. Of om naar Duitsland te gaan waar een andere werf opgestart wordt. Ben benieuwd wat hij op mijn weigering zal zeggen...
Ik houd jullie zeker op de hoogte.
Jan-de-man-die-nog-9-dagen-aftellen-kan
Het zal in ieder geval een surrealistisch einde van mijn Algerijns avontuur worden. Vanaf vrijdag gaat iedereen van de onderaannemers naar huis voor een week. L'Aid, het suikerfeest, is het belangrijkste feest van het jaar en sluit de Ramadan af. Zelfs in volle drukte kunnen we hen dat weekje extra verlof niet weigeren. Waar er nu nog zo'n 80 man rondloopt zal de site dus volgende week relatief leeg zijn. Ook de Algerijnen van onszelf en van de klant zullen er niet zijn. Bovendien vertrekken dit weekend zowel Renato als Rony naar andere oorden waardoor ik afsluit met een weekje op "mijn" site. Samen met de Raf hebben de jonkies het dan eens voor het zeggen (tegen wie we dan iets te zeggen hebben, da's dus nog iets anders).
Ondertussen is ook de grote baas aangekomen, en hij wilt het met mij nog eens hebben over "wat vanaf juli volgend jaar". Ongetwijfeld zal de vraag gesteld worden om terug te komen. Of om naar Duitsland te gaan waar een andere werf opgestart wordt. Ben benieuwd wat hij op mijn weigering zal zeggen...
Ik houd jullie zeker op de hoogte.
Jan-de-man-die-nog-9-dagen-aftellen-kan
17 oktober 2006
eerste afscheid
Vandaag heb ik voor het eerst definitief au-revoir gezegd tegen één van den onzen. Bobo, onze lokale kraanman, gaat na 47 dagen on site eindelijk op welverdiend verlof. Aangezien het volgende week L'Aid is (suikerfeest) en hij dus tien dagen zal wegblijven ga ik hem niet meer zien voor mijn vertrek.
Bobo is één van de weinige Algerijnen die je gerust in een Belgische ploeg zou kunnen inschakelen: harde werker, oog voor afwerking en steeds op de afspraak. En bovendien had hij de beste wisselkoers van iedereen om Dinars in Euro's te wisselen :-)
Bobo is één van de weinige Algerijnen die je gerust in een Belgische ploeg zou kunnen inschakelen: harde werker, oog voor afwerking en steeds op de afspraak. En bovendien had hij de beste wisselkoers van iedereen om Dinars in Euro's te wisselen :-)
16 oktober 2006
helft
Twee nachten achter elkaar slecht geslapen, ondertussen 11 dagen onafgebroken gewerkt. Vandaag ben ik dus niet in form. Langs de andere kant: binnen 11 dagen ben ik definitief weer thuis. Ik zit dus op de hleft van deze rotatie. 11 dagen is weinig, absoluut gezien. Wetende dat het nog eens evenlang is als ik hier nu zit, lijkt het me lang.
Nog elf dagen voor ik thuis ben, nog twee maanden profiteren van mijn derstige levensjaar. Daarna ben ik weer een ouwe zak voor m'n Stropke...
Nog elf dagen voor ik thuis ben, nog twee maanden profiteren van mijn derstige levensjaar. Daarna ben ik weer een ouwe zak voor m'n Stropke...
14 oktober 2006
kater
Er is er maar één de baas in de woonbasis. Iedereen moet eerst toestemming vragen aan deze potige kerel. Hij komt eerst, de rest van het gepeupel mag de restjes hebben.
Onze prachtige kater (een naam heeft'ie niet) komt iedere avond wel eens langs als we aan het eten zijn. De andere katten buigen zich naar zijn willetje, de twee honden maken een grote boog en hopen dat er nog wat kruimeltjes te rapen vallen.
Vrijdagnamiddag zat ik te lezen in mijn kamer. Opeens hoor ik een zacht gemiauw en steekt er eentje zijn kopje om de hoek. Ons baasje heeft zich dan maar op mijn kamer gelegd om drie uur lang een tukje te doen.
De tonijn die ik hem gegeven heb zal hij ook niet snel vergeten.
't Is dan ook een lieverdje, hij regeert met zachte hand. Of beter met zachte poot, hoewel menig tegenstander de tekenen draagt van een confrontate met deze goedzak.
vrijdag de 13e...
Gisteren was het vrijdag de 13e... Een ongeluksdag bij uitstek.
Laat dat deze keer nu net niet het geval zijn!
We zijn op onze "vrije vrijdag" met zijn allen komen werken om de werken er sneller op vooruit te laten gaan. En deze keer niet om de dagdagelijkse stroom van papierwerk te verwerken, maar om effectief de handen uit de mouwen te steken. Kabels trekken meerbepaald. En dan vooral wegtrekken: de oude kabels die niet meer gebruikt worden uit de kabelgoten trekken. Echt plezant, roepen en tieren tegen elkaar om de andere op te jutten en toch maar sneller te gaan. De tijd vloog, de sfeer was tiptop en we hebben effectief enorm veel werk verzet.
Na de middag in mijn bungalowtje gebleven. Het weer kort na de middag was nog net goed genoeg om in mijn short een boekje te lezen, buiten dan wel te verstaan. Heerlijk, en wrs de laatse keer dat ik hier echt van het zonnetje kon genieten.
Het thuisfront had ook veel te vertellen en die telefoontjes doen me echt deugd. Zo zijn 13 dagen echt peanuts !!!
Verder is vandaag ook een speciale 13e... Nog 13 dagen en het zit er hier op voor me! Aftellen maar!!
13 ongeluk? No way, José !!!
Laat dat deze keer nu net niet het geval zijn!
We zijn op onze "vrije vrijdag" met zijn allen komen werken om de werken er sneller op vooruit te laten gaan. En deze keer niet om de dagdagelijkse stroom van papierwerk te verwerken, maar om effectief de handen uit de mouwen te steken. Kabels trekken meerbepaald. En dan vooral wegtrekken: de oude kabels die niet meer gebruikt worden uit de kabelgoten trekken. Echt plezant, roepen en tieren tegen elkaar om de andere op te jutten en toch maar sneller te gaan. De tijd vloog, de sfeer was tiptop en we hebben effectief enorm veel werk verzet.
Na de middag in mijn bungalowtje gebleven. Het weer kort na de middag was nog net goed genoeg om in mijn short een boekje te lezen, buiten dan wel te verstaan. Heerlijk, en wrs de laatse keer dat ik hier echt van het zonnetje kon genieten.
Het thuisfront had ook veel te vertellen en die telefoontjes doen me echt deugd. Zo zijn 13 dagen echt peanuts !!!
Verder is vandaag ook een speciale 13e... Nog 13 dagen en het zit er hier op voor me! Aftellen maar!!
13 ongeluk? No way, José !!!
Road to hell
Ik heb het al vaak gezegd, tot vervelens toe. Maar nogmaals bereikt ons het bericht van een ongeval op de weg. Vanmorgen was er een collega op weg naar onze site. Zoals steeds begeleid door twee escortes: een wagen ervoor en eentje erachter.
Onderweg heeft de achterste escorte een koelwagen vol geramd. De foto van de 4x4 sprak boekdelen. De Militair aan het stuur van de escorte is zwaar gewond afgevoerd, de chauffeur van de koelwagen heeft de klap niet overleefd.
Mijn collega is er eentje van de hardere soort, heeft ook al overal ter wereld gewerkt. Maar zelfs hij was geshockeerd door wat hij gezien had...
Nog één keertje van dit hell-hole naar de kust. Branden jullie dan wel een kaarsje voor me?
Onderweg heeft de achterste escorte een koelwagen vol geramd. De foto van de 4x4 sprak boekdelen. De Militair aan het stuur van de escorte is zwaar gewond afgevoerd, de chauffeur van de koelwagen heeft de klap niet overleefd.
Mijn collega is er eentje van de hardere soort, heeft ook al overal ter wereld gewerkt. Maar zelfs hij was geshockeerd door wat hij gezien had...
Nog één keertje van dit hell-hole naar de kust. Branden jullie dan wel een kaarsje voor me?
10 oktober 2006
BOEM !!!
Maandagavond. Rond 18h. Ik kom juist "thuis" (lees: bungalow in de base de vie) en doe het raam en de luiken open om de laatste zonnestralen binnen te laten. Op het moment dat ik me omdraai hoor ik een vreselijk, schrapend, piepend geluid, gevolgd door een doffe knal. Mijn eerste gedachte gaat naar het station. Als daar iets mis gaat weet ik niet eens of ik het kan navertellen, ook al is de base de vie zo'n 500 meter verwijderd. Een tweede Gellingen spookt door mijn hoofd.
Ik rep me naar buiten. Een bruinige wolk komt vanaf de weg die in het dal ligt richting station gewaaid. "Oef, niks met het station!". Het is die typische bruine rook die van opgesmoorde banden komt. Het geluid waren dus de remmen van een camion. Die camion, die een tank diezel vervoerde zou later blijken, is bovenop een auto geknald. Dertig seconden later zie ik een eerste vlam, nog eens dertig seconden later hoor ik een eerste knalletje en vormt zich de eerste zwarte rook. Ongeveer een minuut later een hardere knal die hoorbaar en voelbaar is tot in de woonbasis. Stevige ontploffing! Iedereen komt naar buiten. Onze chauffeur springt in zijn auto om te gaan zien of hij kan helpen.
Wat we zien tart elke verbeelding. Andere wagens rijden gewoon verder. Als de boel serieus in de fik staat passeren camions en auto's gewoon door de rook om hun weg verder te zetten. Wetende dat het station een volledig uitgeruste brandweerploeg heeft, vragen we ons af waarom zij niet gaan blussen. De vlammen zijn makkelijk 6 meter hoog.
Het zal 45 minuten duren vooraleer de eerste hulpdiensten arriveren. Nog langer voor de brandweer er is. Het is al pikdonker als eindelijk het vuur gedooft is.
Details krijgen we pas achteraf van de chauffeur en vanochtend op de site te horen. De vrachtwagen zou de controle verloren zijn, beginnen slingeren en een auto meegesleurd hebben. Daarna is hij in de kant beland en volledig uitgebrand. Trieste balans van het ongeval: drie doden.
Nog één keer van Kenenda naar Oran, daarna is het gedaan met die toestanden...
Ik rep me naar buiten. Een bruinige wolk komt vanaf de weg die in het dal ligt richting station gewaaid. "Oef, niks met het station!". Het is die typische bruine rook die van opgesmoorde banden komt. Het geluid waren dus de remmen van een camion. Die camion, die een tank diezel vervoerde zou later blijken, is bovenop een auto geknald. Dertig seconden later zie ik een eerste vlam, nog eens dertig seconden later hoor ik een eerste knalletje en vormt zich de eerste zwarte rook. Ongeveer een minuut later een hardere knal die hoorbaar en voelbaar is tot in de woonbasis. Stevige ontploffing! Iedereen komt naar buiten. Onze chauffeur springt in zijn auto om te gaan zien of hij kan helpen.
Wat we zien tart elke verbeelding. Andere wagens rijden gewoon verder. Als de boel serieus in de fik staat passeren camions en auto's gewoon door de rook om hun weg verder te zetten. Wetende dat het station een volledig uitgeruste brandweerploeg heeft, vragen we ons af waarom zij niet gaan blussen. De vlammen zijn makkelijk 6 meter hoog.
Het zal 45 minuten duren vooraleer de eerste hulpdiensten arriveren. Nog langer voor de brandweer er is. Het is al pikdonker als eindelijk het vuur gedooft is.
Details krijgen we pas achteraf van de chauffeur en vanochtend op de site te horen. De vrachtwagen zou de controle verloren zijn, beginnen slingeren en een auto meegesleurd hebben. Daarna is hij in de kant beland en volledig uitgebrand. Trieste balans van het ongeval: drie doden.
Nog één keer van Kenenda naar Oran, daarna is het gedaan met die toestanden...
07 oktober 2006
lijn
De laatste rechte lijn is ingeslagen. Donderdag nam ik voor de laatste keer het vliegtuig richting Algerije. Ik zeg nooit nooit, maar Algerije gaat me niet snel weerzien. Na een lange dag en een nog langere avond kon ik dan vrijdag ook voor de laatste keer richting Kenenda rijden. Of beter, zoals steeds, gereden worden. Gezien de Ramadan duurde het nog langer dan gewoonlijk, maar daar kijk ik niet meer van op.
De eerste volledige dag op de site vandaag. En het doet me wel iets, wetende dat het mijn laatste drie weken zijn. Vooral het feit dat ik hier iets wat niet volledig "af" is moet achterlaten is niet evident. Het makkelijkst zou zijn te denken dat het me niet meer kan schelen, maar dat zou ook het langdradigst zijn. Tijdens mijn afwezigheid is er een hoop werk blijven liggen en ik vraag me nu al af wie dat gaat doen wanneer ik écht niet meer terugkom. Da's uiteraard niet mijn probleem, maar toch.
Verder mis ik verrassend sterk het thuisfront en dat op een andere manier dan tijdens de voorbije maanden. Ik kan niet wachten om daar eindelijk iets blijvends op te bouwen. Telkens weer terug vertrekken vraagt ook telkens weer opnieuw thuiskomen en telkens weer een beetje opbouwen van wat je daarvoor reeds had. Nog één keer, en dan steeds maar verder bouwen. Heerlijk vooruitzicht, toch? Ik denk dat Stropke er ook wel naar uitkijkt. Dank je voor je quasi eindeloze geduld. Nog maar eens...
Nog drie weken, vandaag zelfs al één dagje minder. Zo gaat het van project tot project, van voornemen tot voornemen, van lijn tot lijn. Met één enkele constante die al die lijnen verbindt.
groetjes,
Jean
De eerste volledige dag op de site vandaag. En het doet me wel iets, wetende dat het mijn laatste drie weken zijn. Vooral het feit dat ik hier iets wat niet volledig "af" is moet achterlaten is niet evident. Het makkelijkst zou zijn te denken dat het me niet meer kan schelen, maar dat zou ook het langdradigst zijn. Tijdens mijn afwezigheid is er een hoop werk blijven liggen en ik vraag me nu al af wie dat gaat doen wanneer ik écht niet meer terugkom. Da's uiteraard niet mijn probleem, maar toch.
Verder mis ik verrassend sterk het thuisfront en dat op een andere manier dan tijdens de voorbije maanden. Ik kan niet wachten om daar eindelijk iets blijvends op te bouwen. Telkens weer terug vertrekken vraagt ook telkens weer opnieuw thuiskomen en telkens weer een beetje opbouwen van wat je daarvoor reeds had. Nog één keer, en dan steeds maar verder bouwen. Heerlijk vooruitzicht, toch? Ik denk dat Stropke er ook wel naar uitkijkt. Dank je voor je quasi eindeloze geduld. Nog maar eens...
Nog drie weken, vandaag zelfs al één dagje minder. Zo gaat het van project tot project, van voornemen tot voornemen, van lijn tot lijn. Met één enkele constante die al die lijnen verbindt.
groetjes,
Jean
26 september 2006
laatste loodjes
Vandaag is het mijn laatste volledige werkdag op de site. Van deze rotatie alleszins.
Morgenvroeg vertrek ik onder escorte naar het hotel. Jammer genoeg mogen we daar niet meer buiten. Wegens verhoogde risico's (??) heeft het Ministerie ons gevraagd de veiligheidsmaatregelen strikt toe te passen. Ik zal de hele dag in het hotel moeten zitten.
Deze rotatie is al bij al vrij vlot voorbij gegaan. De volgende zal wel enigszins raar aanvoelen want dat wordt mijn allerlaatste.
Tot donderdag in ons kleine maar oh zo goede landje.
greetz,
Jean
Morgenvroeg vertrek ik onder escorte naar het hotel. Jammer genoeg mogen we daar niet meer buiten. Wegens verhoogde risico's (??) heeft het Ministerie ons gevraagd de veiligheidsmaatregelen strikt toe te passen. Ik zal de hele dag in het hotel moeten zitten.
Deze rotatie is al bij al vrij vlot voorbij gegaan. De volgende zal wel enigszins raar aanvoelen want dat wordt mijn allerlaatste.
Tot donderdag in ons kleine maar oh zo goede landje.
greetz,
Jean
25 september 2006
vive la France ??
Eerst en vooral: ik hou op een bepaalde manier van Frankrijk. Van het land met zijn bergen, zijn kusten, zijn geschiedenis, zijn stranden. Frankrijk heeft alles en het is oh zo dichtbij. Vive la France !!
Maar ik hou minder en minder van de Fransen zelf. Vermoedelijk gebrainwashed hier op site... en toch...
Gisterenavond op TF1: nieuws. Uiteraard gevolgd door een hoofdstuk sport. Wij met zijn allen zitten kijken en wachten om een verslagje te krijgen van het WK wielrennen. Wielrennen, de tweede grootste sport ter wereld en zeer populair in Frankrijk omwille van de grootste wedstrijd ter wereld: de Tour. Het WK is na de tour de meest prestigieuze wedstrijd.
Blijkbaar denken ze er bij de redactie van TF1 anders over. Het sportnieuws begint met een Franse wereldkampioen... kayakken !! En dan nog wel over 36 km. Knappe prestatie, ongetwijfeld... maar Kayakken?? Uiteindelijk wordt er niet één woord over het dat andere WK, wielrennen dus, gerept !!
De dag ervoor was het al niet beter. Wielrennen voor de dames, waarin men Janni Longo laat zien. Longo was in vervlogen tijden de beste ter wereld, dit jaar werd ze... 19e. Ze zeiden niet eens wie gewonnen had !!!
Dit is een objectieve vaststelling, zonder invloeden van buitenaf. En er zijn Fransen die ik enorm graag heb. Maar dat misplaatste chauvinisme moet ik hier dag in dag uit slikken en wees maar zeker dat het stilaan mijn oren uitkomt.
Eén voor allen, allen voor één?? Yeah, right. Allen voor Frankrijk, Frankrijk voor zichzelf!
Maar ik hou minder en minder van de Fransen zelf. Vermoedelijk gebrainwashed hier op site... en toch...
Gisterenavond op TF1: nieuws. Uiteraard gevolgd door een hoofdstuk sport. Wij met zijn allen zitten kijken en wachten om een verslagje te krijgen van het WK wielrennen. Wielrennen, de tweede grootste sport ter wereld en zeer populair in Frankrijk omwille van de grootste wedstrijd ter wereld: de Tour. Het WK is na de tour de meest prestigieuze wedstrijd.
Blijkbaar denken ze er bij de redactie van TF1 anders over. Het sportnieuws begint met een Franse wereldkampioen... kayakken !! En dan nog wel over 36 km. Knappe prestatie, ongetwijfeld... maar Kayakken?? Uiteindelijk wordt er niet één woord over het dat andere WK, wielrennen dus, gerept !!
De dag ervoor was het al niet beter. Wielrennen voor de dames, waarin men Janni Longo laat zien. Longo was in vervlogen tijden de beste ter wereld, dit jaar werd ze... 19e. Ze zeiden niet eens wie gewonnen had !!!
Dit is een objectieve vaststelling, zonder invloeden van buitenaf. En er zijn Fransen die ik enorm graag heb. Maar dat misplaatste chauvinisme moet ik hier dag in dag uit slikken en wees maar zeker dat het stilaan mijn oren uitkomt.
Eén voor allen, allen voor één?? Yeah, right. Allen voor Frankrijk, Frankrijk voor zichzelf!
24 september 2006
Ramadan
Vandaag begint de Ramadan in Algerije. De lokale mensen werken dus van 8 tot 15 uur. Hierover is zelfs een officieel bericht van het Ministerie verstuurd. Ieder uur dat ze meer werken moet gecompenseerd worden. Dat ze wat trager werken, minder geconcentreerd zijn en de Ramadan voor ieder probleem als excuus gebruiken wordt er niet bijgezegd. Uiteraard respecteer ik de gebruiken van het lokale geloof, ieder zijn ding. Maar naar onze Westerse normen en gewoonten blijft het raar doen dat ook op het werk zulke zaken meespelen. Verhofstadt had ooit de mond vol over onthaasten. Misschien een ideetje?
23 september 2006
vliegeren
Van vliegeren is gisteren niks in huis gekomen. Nu is dat ook niet evident natuurlijk om in huis te vliegeren. In feite was het te mooi weer: blauwe hemel tot ver in de namiddag en geen zuchtje wind. Ik heb dan maar buiten ontbeten, buiten gelezen, buiten onze trip naar Nieuw-Zeeland voorbereid, buiten gegeten, buiten gewandeld. Live can be a bitch.
Jammer dat het hier al om 19uur stikdonker is en de avonden zijn met zo goed als geen enkel interessant tv-kanaal beschikbaar lang en donker. Maar een telefoontje hier en daar helpt behoorlijk.
Vandaag, zaterdag dus, is behoorlijk snel voorbij gegaan. Hierna nog vier dagen en de vijfde dag de vlieger op. Nog vijf...
Jammer dat het hier al om 19uur stikdonker is en de avonden zijn met zo goed als geen enkel interessant tv-kanaal beschikbaar lang en donker. Maar een telefoontje hier en daar helpt behoorlijk.
Vandaag, zaterdag dus, is behoorlijk snel voorbij gegaan. Hierna nog vier dagen en de vijfde dag de vlieger op. Nog vijf...
21 september 2006
herfst
Dat de herfst vandaag officieel begint zou je niet zeggen. In België is het 28 graden en geen wolkje aan de hemel, in Algerije is het nog dik 30 graden en het is sinds enkele dagen "zwaar" weer. Zwoel, vochtig, warm, ...
Gezien de toegenomen activiteiten en hectiek (ik spreek nog niet van chaos) is het ook best een zware week geweest. Ik ben blij dat ik morgen eens kan blijven liggen, ondanks het feit dat er hier op een vrijdag niks te doen valt. Indien het weer goed blijft zou ik wel eens mijn vlieger kunnen bovenhalen die ik heb meegenomen uit Frankrijk. Dat ding werkt echt goed. Het grappige was dat er op het strand wel meerdere vliegeniers waren en dat het steeds de vaders waren die het tuig bestuurden en de zoontjes er beteuterd naast stonden. Voor alle duidelijkheid: ik behoor nog niet tot die vaders.
Verder misschien wat voorbereiden voor Nieuw-Zeeland. Of wat lezen. Aangezien ik mijn Sudoku's op het vliegtuig vergeten ben is dat jammer genoeg geen optie :-(
Vandaag is het ook nog exact één weekje vooraleer ik via Oran, Lyon en Brussel weer voet zet op Belgische bodem, exact twee weken vooraleer ik voor de laatste keer de vlieger opstap richting Algerije en exact vijf weken vooraleer ik definitief de site verlaat. Ik kan dus beginnen aftellen, iedere dag is een dagje dichterbij het einde.
Gezien de toegenomen activiteiten en hectiek (ik spreek nog niet van chaos) is het ook best een zware week geweest. Ik ben blij dat ik morgen eens kan blijven liggen, ondanks het feit dat er hier op een vrijdag niks te doen valt. Indien het weer goed blijft zou ik wel eens mijn vlieger kunnen bovenhalen die ik heb meegenomen uit Frankrijk. Dat ding werkt echt goed. Het grappige was dat er op het strand wel meerdere vliegeniers waren en dat het steeds de vaders waren die het tuig bestuurden en de zoontjes er beteuterd naast stonden. Voor alle duidelijkheid: ik behoor nog niet tot die vaders.
Verder misschien wat voorbereiden voor Nieuw-Zeeland. Of wat lezen. Aangezien ik mijn Sudoku's op het vliegtuig vergeten ben is dat jammer genoeg geen optie :-(
Vandaag is het ook nog exact één weekje vooraleer ik via Oran, Lyon en Brussel weer voet zet op Belgische bodem, exact twee weken vooraleer ik voor de laatste keer de vlieger opstap richting Algerije en exact vijf weken vooraleer ik definitief de site verlaat. Ik kan dus beginnen aftellen, iedere dag is een dagje dichterbij het einde.
20 september 2006
stropke...
Beste Stropke,
aangezien jij mijn grootste fan bent vind ik het zeer leuk te merken dat je nog geregeld naar mijn weblog gaat kijken. Je moet echter weten dat vergeleken met eender welk ander leven het niet eenvoudig is origineel te blijven in mijn berichtjes. Ik ben er redelijk zeker van dat zelfs jij geen behoefte hebt om te lezen dat ik hier weer ben opgestaan, gaan werken, middagtukje, werken, avondmaal, tv-kijken en slapen. En dit iedere dag opnieuw.
Voor jou wil ik graag mijn best doen om af en toe eens een berichtje te schrijven. Ik zal dan ook mijn vermoeide brein pijnigen om toch nog een nieuw, misschien zelfs verrassend onderwerp aan te snijden. Neem het me niet kwalijk indien dit niet onmiddellijk en op dagelijkse basis gebeurt.
Weet dat ik je als lezer zeer waardeer, en ik dank je voor je commentaartje,
vele warme Algerijnse groeten,
Jean
aangezien jij mijn grootste fan bent vind ik het zeer leuk te merken dat je nog geregeld naar mijn weblog gaat kijken. Je moet echter weten dat vergeleken met eender welk ander leven het niet eenvoudig is origineel te blijven in mijn berichtjes. Ik ben er redelijk zeker van dat zelfs jij geen behoefte hebt om te lezen dat ik hier weer ben opgestaan, gaan werken, middagtukje, werken, avondmaal, tv-kijken en slapen. En dit iedere dag opnieuw.
Voor jou wil ik graag mijn best doen om af en toe eens een berichtje te schrijven. Ik zal dan ook mijn vermoeide brein pijnigen om toch nog een nieuw, misschien zelfs verrassend onderwerp aan te snijden. Neem het me niet kwalijk indien dit niet onmiddellijk en op dagelijkse basis gebeurt.
Weet dat ik je als lezer zeer waardeer, en ik dank je voor je commentaartje,
vele warme Algerijnse groeten,
Jean
the next big step
Vandaag was een redelijk belangrijke stap in de voortgang van het project. De eerste machines zijn volledig klaar en terug aan de klant overgedragen. Dit had eigenlijk al in maart moeten gebeuren, maar bon. Binnen een dikke week is de volgende shut-down gepland en het is nu al weer hectisch-hectisch. De tijd gaat zo wel sneller vooruit natuurlijk.
Verder is nog maar eens een nieuwe planning opgemaakt. Het komt erop neer dat indien de volgende pijpleiding hier in Kenenda en op het volgende station gedaan zijn, dat ze er drie tegelijkertijd gaan aanpakken in de meest zuidelijke site. Lijkt ons in elk geval quasi onmogelijk, toch volgens de planning die de bazen opgemaakt hebben. Soit, dat zal toch niet meer voor mij zijn.
Vandaag is ook Raf vertrokken. Die is sinds vorige week op de site om mij eind oktober te vervangen. Een jonge gast vol goede moed die af en toe zijn peren hier wel ziet. Hij had al vier maanden op een andere site gezeten, maar door gebrek aan materiaal en vooral aan een gedreven werfleider op die site is hij ons tempo duidelijk niet gewoon. Hij zei daarstraks nog dat hij hier op een week tijd meer had geleerd dan op de vorige vier maanden. En neen, niet alleen van mij! Voor mij is dit ook een zeer welkome afwisseling. Zo heb ik meer tijd om me ergens in te verdiepen in plaats van telkens onderbroken te worden, en zo eens in het Vlaams kunnen lullen met iemand die niet boven de 50 is, is ook eens tof.
Al bij al gaat deze rotatie behoorlijk snel vooruit, nog één weekje en ik vertrek weeral.
Ik krijg juist te horen dat we vanavond spagetti eten. Klaar gemaakt door een Italiaan, ik ga dus snel eten !!!!
Daaaaaaaag
Verder is nog maar eens een nieuwe planning opgemaakt. Het komt erop neer dat indien de volgende pijpleiding hier in Kenenda en op het volgende station gedaan zijn, dat ze er drie tegelijkertijd gaan aanpakken in de meest zuidelijke site. Lijkt ons in elk geval quasi onmogelijk, toch volgens de planning die de bazen opgemaakt hebben. Soit, dat zal toch niet meer voor mij zijn.
Vandaag is ook Raf vertrokken. Die is sinds vorige week op de site om mij eind oktober te vervangen. Een jonge gast vol goede moed die af en toe zijn peren hier wel ziet. Hij had al vier maanden op een andere site gezeten, maar door gebrek aan materiaal en vooral aan een gedreven werfleider op die site is hij ons tempo duidelijk niet gewoon. Hij zei daarstraks nog dat hij hier op een week tijd meer had geleerd dan op de vorige vier maanden. En neen, niet alleen van mij! Voor mij is dit ook een zeer welkome afwisseling. Zo heb ik meer tijd om me ergens in te verdiepen in plaats van telkens onderbroken te worden, en zo eens in het Vlaams kunnen lullen met iemand die niet boven de 50 is, is ook eens tof.
Al bij al gaat deze rotatie behoorlijk snel vooruit, nog één weekje en ik vertrek weeral.
Ik krijg juist te horen dat we vanavond spagetti eten. Klaar gemaakt door een Italiaan, ik ga dus snel eten !!!!
Daaaaaaaag
07 september 2006
06 september 2006
Go Geelse Go
In vierde nationale heeft mijn korfbalclubje haar start niet gemist: na de eerste speeldag staan ze bovenaan hun reeks. Gezien de uitslagen in de andere wedstrijden wordt het wrs een ongelooflijk spannend seizoen. Ik wens ze dan ook veel succes toe en ik zal zeker nog eens komen supporteren !!
http://www.korfbal.be/compreeks.asp?comp=1&reeks=VS4A
http://www.korfbal.be/compreeks.asp?comp=1&reeks=VS4A
Abonneren op:
Posts (Atom)